دانش‌آموزان کلاس اولی در دوره کودکی هستند. آنها تازه به فرصت‌هایی برای شناخت خود، طبیعت و محیط اطراف دست پیدا کرده‌اند. درنتیجه دوست دارند در شرایطی باشند که چیزهای بیشتری درباره طبیعت و محیط پیرامون خود بدانند. پس لازم است که با اردوهایی کودکان را در شرایطی بگذاریم که بتوانند در محیط مناسب چیزهای زیادی را درباره طبیعت بیاموزند. در این مطلب از اردو باغ وحش دبستان عدل رهیار برای‌تان بیشتر گفته‌ایم.
چرا باغ وحش را انتخاب کردیم؟
در این اردو معلم و دانش‌آموزان با هم به‌سمت باغ‌وحش رفتند. آنجا بچه‌ها توانستند حیوانات، پرندگان، خزندگان و پستان‌داران بسیاری را ببینند. با شیوه زندگی آنها آشنا شوند و بدانند در محیط طبیعی این حیوانات چگونه رفتار می‌کنند. از سوی دیگر فرصت خوبی پیش آمد تا بیشتر با نوع زندگی حیوانات آشنا شوند. بدانند کدام حیوانات پشم یا کدام‌ها پر دارند. پس از آن نیز چیزهایی درباره شیوه زاد و ولد حیوانات یاد گرفتند.
کودکان می‌آموزند چه حیواناتی به‌صورت گروهی و کدام‌ها به‌شکل تکی زندگی می‌کنند. چه حیوان‌هایی ممکن است چه بیماری‌هایی بگیرند و چه امراضی را به انسان‌ها نیز منتقل کنند.
با این اردو، کودکان در شرایط واقعی مواجه با آموختن شیوه زندگی حیوانات قرار گرفتند و توانستند آگاهی‌های جالبی را به‌دست بیاورند.
چه نتایجی گرفتیم؟
جدا از آموختن درباره حیوانات و شیوه زندگی آنها، بازدید از باغ وحش فرصتی برای کنار هم بودن، ایجاد دوستی و ارتباطات و یادگیری‌های بیشتر بود. این اردو به کودکانی که هنوز با محیط مدرسه خو نگرفته‌اند کمک کرد تا به همکلاسی‌ها و معلم خود نزدیک شوند.
از سوی دیگر، محیطی فراهم شد که به سبب آن کودکان بتوانند خارج از فضای مدرسه نیز به‌دنبال پژوهش و یادگیری باشند. درواقع آنها به‌صورت ناخودآگاه در فضایی جدید، یادگیری را آغاز کردند و توانستند چیزهای بیشتری از محیط کلاس و درس، یاد بگیرند.
شما چه فکر می‌کنید؟
اردوی باغ‌وحش یک فرصت مناسب برای یادگیری، کنار هم بودن و درک طبیعت است. بههمین دلیل دانش‌آموزان کلاس اول رهیار در باغ وحش فرصتی برای یادگیری داشتند و توانستند بیشتر و بهتر، مفاهیم مورد نیاز را یاد بگیرند.
به‌نظر شما چه راه‌های دیگری برای آموختن وجود دارد؟ فکر می‌کنید چه اردوهای دیگری را می‌توانیم به طرح درس دانش‌آموزان خود اضافه کنیم؟ خوشحال می‌شویم نظرات و پیشنهادهای خود را در این باره برای ما بنویسید.
