جشن اختتامیه پایه دوازدهم این جشن، واقعا فرق میکند. در همان لحظه که از موفقیت دانشآموزانمان شاد هستیم، باید فکر کنیم که دیگر مسیرشان از رهیار جدا میشود و باید برای تحصیل در مقاطع بالاتر و ورود به بازار کار آماده شوند. اما میدانیم که با آگاهی در ادامه مسیر زندگی قدم میگذارند و دعای خیر ما تا همیشه بدرقه راهشان خواهد بود. در این مطلب از وبلاگ مدرسه پسرانه رهیار، از جشن اختتامیه پایه دوازده برایتان بیشتر گفتهایم.
چرا پایه دوازدهم مهم است؟
12سال تحصیل در مدرسه، بیشک از مهمترین بخشهای زندگی همه ماست. شاید با گذر سالها، تمام خاطرات را با جزییات بهیاد نیاوریم ولی آن سالها، نقش موثری در ساختن روحیات و آینده ما بازی میکنند. پس هرچقدر این سالها را بهتر بگذرانیم، میتوانیم با نگاه روشنتری به آینده نگاه کنیم.
در میان همه آن سالها، پایه دوازهم حس و حال دیگری دارد. سالی که شاید سرنوشت تحصیلی برخی از دانشآموزان در آن مشخص شود. زمانی که ممکن است آیندهی بسیاری از افراد شکل بگیرد.
از سوی دیگر دانشآموزان ما باید با رهیار در جشن اختتامیه پایه دوازدهم بهعنوان دانشآموز خداحافظی کنند. اما شاید روزی بهعنوان همکار، مشاور و… به سمت رهیار بازگردند.
چرا امسال فرق میکرد؟
نه فقط برای دانشآموزان رهیار بلکه برای تمام دانشآموزان ایران امسال تفاوتهایی وجود داشت. نخست آنکه کنکور با تغییراتی و بهصورت دو مرحلهای برگزار شد. از سوی دیگر آزمونهای نهایی با سختی زیاد طراحی شد. بهطوری که در کل کشور فقط یک نفر توانست معدل بیست بگیرد.
با تمام این مشکلات و تغییرات، عملکرد دانشآموزان رهیار واقعا عالی بود و آنها بسیار زحمت کشیدند.
جشنی برای شکوفایی
در جشن اختتامیه پایه دوازهم با هم حسابی ورزش کردیم، عکسهای یادگاری گرفتیم و از خاطراتی که در این سالها بر ما گذشته گفتیم. برخی از دانشآموزان ما از پایهی پیشدبستان کنارمان بودهاند. از کودکی آنها را دیدهایم و حالا باید برای ورود به دانشگاه و بازار کار، بدرقهشان کنیم. بیشک دلتنگ روزهای با هم بودن خواهیم بود اما دیدن اوج گرفتن و موفقیتهای روزافزون دانشآموزان رهیار برایمان از شیرینترینهاست.
شما برایمان بگویید
اگر شما دانشآموز رهیار بودهاید یا در مدرسه دیگری سال دوازدهم را پشت سر گذاشتهاید، خوشحال میشویم از حس و حال خود برایمان بگویید. اینکه پایان دوران مدرسه را چگونه میبینید، دوست دارید آینده خود راچگونه ترسیم کنید و آیا باز هم به مدرسه خود سر خواهید زد؟