نقاشی کودک روی دیوارهای خانه اتفاقی است که بسیاری از والدین تجربه آنرا را دارند. آنها ناگهان وسایل نقاشی یا یک مداد ساده را برمیدارند و شروع به کشیدن اشکال و خطوط میکنند. بسیاری از والدین از این اتفاق راضی نیستند و ممکن است فرزندشان را دعوا یا تنبیه کنند. اما این عملکرد کودک ارتباط مستقیمی با وضعیت رشد او دارد و ناشی از شیطنت نیست. به همین دلیل مهم است که کودک را درک کنیم و با راهکارهایی همراهش بشیم. در دبستان رهیار فضای مناسبی را ایجاد کردیم تا کودکان به همراه والدین خود بتوانند روی دیوارها نقاشی کنند و از این تجربه لذت ببرند. در این مقاله، از این رویداد و اثراتی که داشت، بیشتر بخوانید.
دیواری از جنس یادگاری
در مسیر رشد کودک، مراحلی جذاب و البته بسیار حساس وجود دارد که میتواند نقش مهمی در شکلگیری رو و جسم او داشته باشد. به همین دلیل لازم است، آگاهانه با رفتارها وخواستههای کودک برخورد کنیم و بدانیم که هر رویدادی علاوه بر وجه ظاهری، یک ریشه عمیق و مهم نیز دارد.
یکی از این اتفاقها، علاقه کودک به نقاشی روی دیوارهای خانه است. کودکانی که چند دفتر نقاشی، میز تحریر، لوازم زیاد برای نقاشی و هر چیز دیگری را دارند اما دوست دارند اثار هنریشان را روی دیوارهای خانه به نمایش بگذارند.
محققان حوزه کودک معتقدند که این تمایل، ارتباط مستقیمی با تکمیل نشدن مراحل رشد کودک دارد. در نتیجه این اتفاق، کودک شما نمیتواند راحت پشت میز یا روی زمین بنشیند و نقاشی کند. او دوست دارید، بایستد و صفحهی سفیدی برای کشیدن اشکال و رنگآمیزی داشته باشد. حالا خودتان را جای کودکتان بگذارید. میبینید که دیوارها چقدر بومهای خوبی بهنظر میرسند و جان میدهند برای خلق آثار هنری!
در رهیار چه کردیم؟
با این پیشزمینه فکر کردیم که باید کاری کنیم تا کودکان بتوانند با توجه به توانایی و نیازهای خود از نقاشی کردن روی دیوارها لذت ببرند. پس در حیات دبستان رهیار، دیوارهایی را در نظر گرفتیم و فضاهایی سفید را هم آماده کردیم. با توجه به ارتفاع دیوارها، کودکان میتوانستند باستند و نقاشیهای مورد نظرشان را بکشند.
برای اینکه بتوانیم فضای بهتری را بین کودکان و والدین برقرار کنیم و اگر خاطره تلخی از نقاشی کردن روی دیوار هست، از ذهنشان پاک شود، قسمتهایی از دیوار آجری را هم برای نقاشی مادر و پدرها در نظر گرفتیم.
چه نتایجی گرفتیم
در کنار کودکان و والدین آنها روزی شاد و پر از رنگ و نقاشی را ساختیم. توانستیم به کشف و شکوفایی استعدادهای کودکانمان کمک کنیم. از سوی دیگر فرصتی داشتیم تا خلاقیت کودک را بالا ببریم و از او بخواهیم بدون چهارچوبها، به اثر هنری که در ذهن دارد، بپردازد.
از سوی دیگر والدین توانستند فرصتی برای درک بهتر کودک خود داشته باشند، او را بیشتر بفهمند و در برابر تواناییهایی که باید بیاموزد، صبورتر باشند.
والدین آجرها را با صبر و حصوله رنگ کردند تا کودکان هم بدون نگرانی، هرچه که دوست دارند را روی دیوارها بکشند و از بازی با رنگها لذت ببرند.
اگر دوست دارید این یادگاری مهم را ببینید، کافی است به حیاط دبستان رهیار بیایید. آنجا میتوانید آجرهایی را پیدا کنید که با صبر و حوصله هر کدام به رنگی درآمدهاند. بعد در بخشهای پایینی دیوار، کادرهای سفیدی را میبینید که برای هنر دانشآموزان جدید آماده شدهاند و قرار است تجربههای متفاوتی را برای کودکان رقم بزند.
راهکارهای دیگر چیست؟
اگر مدرسه کودک شما چنین امکاناتی ندارد یا کودکتان به سن مدرسه نرسیده و میخواهید او را در این مسیر همراهی کنید، چند راهکار دارید. مثلا میتوانید لوازم نقاشی که به سادگی از روی دیوار پاک میشوند، برای کودک خود بخرید. ضمنا خوب است که از خود او برای تمیز کردن دیوارها کمک بگیرید تا مسئولیتپذیریاش نیز تقویت شود.
راهکار دیگر گذاشتن تخته وایت برد و یا تخته گچی در دسترس کودک است. تختهای که ایستاده باشد و کودک بتواند به راحتی روی آن نقاشی کند. اگر هیچکدام از این کارها برایتان مقدور نبود، میتوانید چند کاغذ سفید را به دیوارها بچسبانید یا یک ملافه سفید بزرگ را روی دیوار نصب کنید. با این روش کودک یک بوم بزرگ و سفید دارد که میتواند بدون نگرانی روی آن هنرنمایی کند.
سخن پایانی
محققان بر این باورند که شکوفایی مغز کودک ارتباط مستقیمی با فعالیتهایی دارد که او با دستهایش انجام میدهد. خمیربازی، ورزش، نقاشی و دیگر فعالیتها، میتواند ذهن کودک را بارور کند و مغز او را رشد بدهد. از سوی دیگر، اعتمادبهنفس کودک بالا میرود و او میتواند در جامعه، فردی خوشحالتر و موثر باشد.
به همین دلیل نباید فعالیتهای کودک خود را محدود کنید و یا او را در شرایطی قرار دهید که نتواند آنطور که باید، مسیر رشدش را طی کند. امیدواریم همه کودکان دنیا به آموزش علمی و موثر دسترسی داشته باشند و همه والدین نیز با آگاهی بیشتری، نسل جدید را همراهی کنند.